Chan eil dad ceàrr le Mandarin ach…
Chan eil Mgr Allan na aonar gu mi-fhortanach. Leugh mi Blog an-raoir a tha dà-chànanach, Brezhoneg agus Fraingis, far a bheil an sgrìobhadair a-mach air àite anns a’ Bhreatainn bhig far a bheil an t-àrd-sgoil a-nis teagaisg Mandarin an àite Brezhoneg. Thuirt am blogadair:
‘Chan eil mi airson a chur sìos air an iomairt airson Mandarin a theagaisg. ‘S e cothrom culturach agus cànanach a th’ ann an sin: an dragh dhomhsa ge-tà gur e seòrsa dearbhadh air seòrsa dhùnadh cultarach air thusa-fhèin agus an àrainneachd mu thimcheall ort, dhùnadh a tha airidh air mion-sgrùdadh ach chan eil lighiche-inntinn a th’ annam.’
‘S e deagh bheachd a th’ ann an sin. Carson nach teagaisg beagan Mandarin anns a Bhreatainn bhig no sa Ghaidhealtachd ach chan eil na adhbhar airson a bhith tilgeil cultair na Gaidhealtachd dhan t-sitig. ‘Carson a tha sinn a’ caitheamh a leithid airgid air teagaisg Gàidhlig’, dh’ fhaighneachd Mgr Allan. Uill Mgr Allan, chan eil prothaid ri dhèanamh às a’ Ghàidhlig, prothaid ann an airgead, seadh tha thu ceart, ach tha toradh eile tighinn às, toradh a bhios seachad air do thuigsinn saoilidh mi.
Uill am bu chòir dhuinn a bhith leantainn a fheallsanachd carson nach cuir sin às a h-uile càil nach dèan airgead dhan coimhearsnachd? Abair àite àlainn a bhiodh againn nan robh sinn cho dàna!