Bha e ro fhuar a’ mhìos seo chaidh agus cha robh a’ chiste-thoradh agam ag obrachadh gu math, bha i loma-làn agus bh’ agam tè eile a chur air dòigh. Tha e iongantach ge-tà, thàinig an teas mu dheireadh thall an t-seachdain seo agus nach do thuit an ìre taobh a-staigh a’ chiste sìos bharrachd air deich òirlich agus abair creutairean dripeil sunndach a tha rim fhaicinn a-nis. Tha mi a-mach air na baoiteagan dearga (Eisenia fetida). Nuair a bha mi ag obair sna liosan aig Caisteal Chaladair mhothaich mi gu robh iad a’ dhèanamh an dìcheall air uachdar dùn mòr de bhuachar. Thug mi dhachaigh feadhainn dhaibh agus tha iad air a bhith toilichte an seo o sin a-mach. Bidh iad ag obair air do shon, ma bhios e blàth gu leòr, gu saor-thoileach fad an t-samhraidh agus gu tric aig amannan eile den bhliadhna. Chan eil agad do sgudail glasraich a thilgeil orra turas no dhà gach seachdain. Nach e math gu bheil ruithimean nàdair air dùsgadh turas eile.
Fàilte chridheil ort
Tha mi 47 bliadhna a dh'aois, tha mi pòsta 's tha mi a' fuireach ann an Inbhir Narann.
Tha e a' còrdadh rium a bhith sgrìobhadh beagan Gàidhlig. Tha mi fhathast ag ionnsachadh 's mar sin dheth, cha bhi a h-uile càil buileach ceart: nì mi mearachdan!
Co-dhiù ma tha greiseag agad - thig a-steach! Tuilleadh mu dheidhinn Gràisg
Freagairtean:0
Sgrìobh do bharail fhèin
<< Dachaigh